وصیت نامه شهید غلامعلی رجبی

بسم الله الرحمن الرحیم
 

بخون خویش نویسم به روی سنگ مزارم
که من به جرم محبّت قتیل خنجر یارم

ربَّنا فاغفرلنا ذُنوبَنا و کفِّر عنّا سیّئاتنا وتَوَفَّنا مَعَ الابرار
ربَّنا اِ نَّنا سَمعنا مُنادیاً  یُنادی للایمان اَن آمنوا بربِّکُم فامنّا

ناد علیّاً مَظهر العجائب
تَجدهُ عوناً لَکَ فی النَوائِب

کُلُ هَمٍّ وغَمٍّ سَیَنجلی
بِولایتکَ یا علیٌّ یا علیٌّ یا علیٌّ

اینجانب غلامعلی جندقی وصیت می کنم که همه آشنایان، دوستان، پدر و مادر، برادرانم و خواهرانم همگی را شفاعت خواهم کرد. مرا در هیئت فراموش نکنید.

در مجلس ختم وغیره، فقط و فقط روضه حضرت اباعبدالله (ع) خوانده شود.

روضه برای امام حسین (ع) عمری است مورد علاقه و عشق من بوده و من با روضه و محبت اهل بیت و مجالس و هیئت ها مأنوس بوده ام و اگر به من اجازه داده شود به دنیا رجوع کنم و با روحم به شما سر بزنم فقط دوست دارم در هیأت ها و روضه ها شرکت کنم . مرا فراموش نکنید مخصوصاً محرم، شب ها و صبح ها  از اربابم می خواهم اجازه دهد من به هیأت بیایم و شما را هم سفارش می کنم  به عزاداریها که بلا را دفع می کند و اشک بر حسین (ع) کلید پیروزی است.

دفاتر شعرم وکتابهای روضه و شعرم مال غلامرضا برادرم که در هیأت بخواند. التماس دعا دارم.

 براداران عزیزم مخصوصاً غلامرضا، شما را به خدا در هیئت یاد من باشید و من قول شفاعت به شما می دهم و در خاتمه از دوستان و آشنایان همگی خداحافظی نموده و حلالیت می طلبم و بهترین هدیه برای من اشک چشم برای حسین (ع) است، اگر گاهی در هیئت ها یک قطره از اشک برای اربابم را به من هدیه کنید از همه چیز برایم بالاتر است، آنقدر که این یک قطره را  به تمام بهشت نمی فروشم.

به امید دیدار شما در قیامت

غلامعلی جندقی رجبی

اندیشمک4/5/1367