خاطره شهید مرتضی زندیه

گریه کن امام حسین  علیه السلام  بود.از اونایی که گریه کردنش با بقیه فرق می کرد. 
وقتی از مجلس روضه امام حسین می آمد  بیرون چشمانش سرخ شده بود، از بس گریه می کرد.
کارهاش طوری تنظیم می شد که به روضه امام حسین  علیه السلام  برسه.
هر جا روضه بود می دیدیش.
زیارت عاشورا می خوند، روزی چند بار.
همیشه هم می گفت: «من توی  بغل تو شهید می شم.»
حرف اون شد.
 تو بغل من شهید شد اونم با گلوی بریده. 
روی سنگ قبرش با خط درشت نوشتند: هذا محب الحسین  علیه السلام .